‘Dat zal wel stuiteren worden vandaag’, lacht haar mooie mond. Haar ogen spreken ook. De cappucino die ze bestelt is haar eerste weer sinds een maand. ‘Elk jaar vast ik een maand. Niet uit een geloofsovertuiging, maar om de boel op te schonen. Net als een reset voor je computer maar dan voor het lichaam en de geest
Cindy wie?
Eens een bekende Nederlandse ‘bordjesomdraaister’ bij het Rad van Fortuin. ‘Cindy wie?’, zei mijn zoontje… Cindy Pielstroom. Het is alweer even geleden maar de jaren hebben haar geen zichtbare schade gedaan. Op 21 jarige leeftijd werd ze gevraagd door een modellenbureau. Op zich vrij laat voor een model, maar dat had ook weer een voordeel. ‘Je bent dan al een stukje naiviteit kwijt waardoor je alles wat makkelijker relativeert’, aldus een ontspannen Cindy. Ze heeft in die tijd veel opdrachten gedaan voor bekende merken. Hierdoor had ze mogelijkheid veel landen te bezoeken. Ze woonde voor haar werkzaamheden in Spanje, Italië en Griekenland. ‘Geweldige tijd!’, zegt ze en droomt een beetje weg. Geen heimwee. Alleen maar prachtige, kostbare herinneringen.
‘Een eer vond ik het’
Zo’n 12 jaar geleden nam ze machteloos, maar zonder spijt achteraf, zelf afscheid van de camera’s. ‘Misschien wel een beetje uit kwaadheid’, zegt ze met een bedenkelijk gezicht. Tussen het omdraaien door had ze een ‘semi live’ televisie programma met kinderen. ‘Geweldig vond ik dat.’ Ze heeft dan zelf misschien geen kinderen, toch vindt ze het prachtig met ze om te gaan. ‘Lekker eerlijk en ongecompliceerd.’ ‘Ze hebben geen agenda’s waardoor ze heerlijk zonder enige vorm van controle van de hak op de tak springen.’ Het programma ‘@Cindy’s’ kreeg zijn eerste vorm uit een soort van tijdsoverschot. Aangezien Cindy iemand is die het zonde vindt haar kostbare tijd te verspillen wilde ze iets zinvols doen met deze vrije minuten. Ik ‘pikte’ iedere keer een beetje meer zendtijd uit het ‘Yorkiddin’ blok’, waardoor het op een gegeven moment een echt programma werd. Mijn directe baas kwam naar me toe en vroeg me het concept wat meer vorm te geven omdat het blijkbaar in goede aarde viel bij de kijkers. ‘Een eer vond ik het.’ Helaas stierf haar ‘tv kindje’ een te vroege dood door het uitblijven van de benodigde sponsoren. Er waren te weinig bedrijven die hun product wilden exposeren waardoor de stekker er uit moest. Veel te vroeg, vindt Cindy. ‘Ik had nog zoveel ideeen met dat concept.’
‘Globalicious’
Ze schrijft vaak concepten voor bedrijven. Het gaat me echt geeneens echt om het geld. Ik heb al (te) veel gedaan zonder er financieel beter van te worden. ‘Kan ook heerlijk zijn.’ ‘Het is voor mij een uitdaging om de juiste personen bij elkaar te brengen.’ De cirkel moet sluiten, dan pas is ze tevreden. Vandaar dat ik me erg ingezet heb voor mijn stichting ‘Globalicious.’ Ik vond het apart dat bijna niemand de millenniumdoelen kende uit de ‘Millenniumverklaring’ welke in 2000 door maar liefst 189 wereldleiders ondertekend werd.’ Acht doelen zijn daarin opgenomen om armoede, schulden, ziekte, sterfte en honger drastisch terug te brengen. De deadline was toen gesteld op 2015. ‘Als ik dan kijk waar we nu staan heb ik daar toch wel m’n vraagtekens bij.’ ‘Toen vond ik het wel mooi dat er concrete doelen waren waar vanuit je acties kon bedenken en een bijdrage kon leveren aan een betere wereld.’ Vanuit dat oogpunt startte zij de stichting. ‘Globalicious’ bestaat nog steeds maar daar is het dan ook wel mee gezegd. ‘De basis en denkwijze van mijn stichting zijn, zonder opscheppen, door vele andere vergelijkbare stichtingen geroemd en gebruikt.’ Juist daarom kan ze daar tevreden op terugkijken. ‘De kar in gang zetten is zeker zo belangrijk als het voorttrekken ervan.’ ‘Globalicious’ is nu onderdeel van haar bedrijf. ‘Dat is eigenlijk onze duurzame evenementen tak geworden. Zonde om al die kennis niet te gebruiken toch?’ Ze werken nu veel voor gemeenten en informeren inwoners over wat zij kunnen bijdragen aan, bijvoorbeeld, een beter milieu. Door laagdrempelige communicatie. In woord maar vooral middels evenementen.
‘Connecting People’
In de tussentijd, (sinds 1999), startte de ‘mooie alleskunner’ haar eigen bedrijf: ‘Connecting People’ Daarmee brengt ze diverse kunstenaars/creatieve ondernemers in contact met de zakenwereld. ‘Het viel me op dat veel artistiekelingen vaak slechte zakenmensen zijn.’ Een mooi product maken is één ding. Het uiteindelijke vèrkopen van de prachtige ‘waar’ is dan weer iets heel anders. Dit concept past ze nu toe bij veel van haar opdrachtgevers. ‘Solar weekend’ is daar een mooi voorbeeld van. Een jaarlijks terugkerend megaspektakel wat ooit begon als een ‘zomers feestje’ in Roermond. Inmiddels, na 10 jaar, een meerdaags extravagant festival boordevol creativiteit, kleur en liefde. ‘Daarin kan ik mijn ei goed kwijt.’ Dit wordt het vijfde jaar dat ze haar inhuren als creative director om het evenement vorm te geven en te begeleiden.
Een waarderend mens
Omdat ze op veel plaatsen in de wereld is geweest en de armoede met eigen ogen heeft gezien en zelfs aangeraakt weet ze inmiddels precies waar de verschillende schoenen knellen. ‘Ik heb veel geleerd. De afgelopen jaren hebben me gevormd tot een waarderend mens.’ Ik geniet van de mooie dingen die me nu overkomen. Blij dat ik ze herken.’ Cindy praat met het grootste gemak over allerlei onderwerpen. Het komt waarschijnlijk door haar vergaarde levenskennis. Voelbare interesse in de medemens maakt haar een fijne gesprekspartner. ‘Iedereen heeft wel iets te vertellen, je moet er alleen wel naar willen luisteren.’ Cindy barst nog van de ideeën. Ze is op dit moment met een paar ‘items’ bezig maar kan er nog niks over loslaten. Jammer maar begrijpelijk.
‘Da’s m’n droomhuisje’
Als ik vertel dat ik ooit wel eens met erg veel plezier in het bos te heb gewoond laat ze me met glanzende ogen een paar foto’s zien van een boerderijtje dat ze op het oog heeft, ergens in het land. ‘Da’s m’n droomhuisje op dit moment.’ Ondanks dat ze heel nuchter en zakelijk kan zijn droomt ze ook wel eens weg. Even zweven, even een meisje weer. Het valt me op dat we op een bepaald moment ineens over mij praten in plaats van haarzelf. Een paar keer moet ik in verband met de tijdsdruk het ‘gezellige praatje’ afkappen om haar weer als gespreksonderwerp te krijgen. Ik zou nog wel uren met haar kunnen en willen praten. Dingen willen weten.
De tijd was beperkt maar het gevoel wat ze achterlaat vult de rest van m’n dag.
Cindy straalt uit en inspireert. Als ik op mijn telefoon kijk zie ik dat de batterij weer vol is.
Bedankt Cindy…